Sorasake

សាកេដែលភាសាជប៉ុនគេអាចហៅម្យ៉ាងទៀតបានថា “នីហ៊ុនស្សុ” (Nihonshu) គឺជាស្រាបែបប្រពៃណីផ្សំឡើងមកពី អង្ករដែលបានឆ្លងកាត់ការផ្អាប់។ ស្រានេះផងដែរមានប្រវិត្តសាស្ត្រដ៏ជ្រាលជ្រៅលាយលំជាមួយនឹងវប្បធម៍ នឹងប្រពៃណីនៃប្រទេសជប៉ុន។​ ប្រភពដើមរបស់វាមានអាយុកាលប្រហែល 2,500 ឆ្នាំមុន នៅពេលដែលការដាំដុះស្រូវបានចាប់ផ្តើមនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន ដែលនៅពេលនោះចាប់ផ្តើមលេញនៅវត្តមាន ស្រាម្យ៉ាងដែលមានលក្ខណៈស្រដៀងទៅនឹងសាកេនេះដែរ នាសម័យកាល “យ៉ាយយ” (Yayoi) (300 BC – 250 AD)។ អស់ជាច្រើនសតវត្សមកហើយ សាកេនេះបានវិវត្តន៍ពីការថ្វាយជូនអធិរាជ និងសាសនា ទៅជាភេសជ្ជៈដ៏ពេញនិយមដែលរីករាយក្នុងការប្រារព្ធពិធី និងសម្រាប់ទទួលទានជាប្រចាំថ្ងៃ។ ទោះបីជាការចាប់ផ្តើមពិតប្រាកដមិនត្រូវបានគេកំណត់បានច្បាស់លាស់ តែសាកេទំនងជាត្រូវបានបង្កើតឡើងជាលើកដំបូងក្នុងអំឡុងសម័យកាល “យ៉ាយយ” (Yayoi)។ ចំណែកក្នុងសម័យកាល “ណារ៉ា” (Nara) (710–794) និង សម័យកាល “ហៃអាន” (Heian) (794–1185) ការផលិតស្រាចាប់ផ្តើមមានរចនាសម្ព័ន្ធកាន់តែច្រើនជាងមុន ដោយដំបូងឡើយសាកេគឺជាតង្វាយនៅក្នុងទីសក្ការៈបូជា ប្រាសាទ និងនៅវាំងសម្រាប់អធិរាជតែប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មកបច្ចេកទេសផលិតស្រាក៏បានរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្នុងកំឡុងសម័យ “ម៉ូរូម៉ាឈី” (Muromachi) (1333-1573) រួមទាំងបច្ចេកវិទ្យាក្នុងការខាត់អង្ករ និងការប្រើប្រាស់កម្តៅ។ នាសម័យកាល “អេដូ”​ (Edo) (1603–1868) ឧស្សាហកម្មសាកេចាប់ផ្តើមរីក​ចម្រើន​ជាមួយ​នឹង​វិធីសាស្ត្រ​ថ្មី​ដើម្បី​កែលម្អ​ការ​រក្សាទុក ​និងរក្សា​រសជាតិ។ […]